سرقت ادبی چیست؟ مدت هاست که بحث های داغی در جامعه علمی در مورد سرقت ادبی وجود دارد. اساساً سرقت ادبی شامل ادعای ادعای کار، ایده یا سخنان شخص دیگری به عنوان متعلق به خودتان است، بدون اینکه اعتباری برای شما قائل شوید. در مجامع علمی، این یک تخلف جدی دانشگاهی تلقی می شود که اصول اساسی یادگیری علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد که در این مقاله به انواع و پیامدهای آن پرداخته شده است.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. تحقیقات علمی معمولاً با انواع سرقت ادبی زیر روبرو می شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کلمه به کلمه کار دیگران را کپی می کند و بدون اینکه اعتباری قائل شود، آن را مال خود معرفی می کند. سرقت ادبی از این نوع جدی ترین جرم محسوب می شود و می تواند عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و عواقب قانونی برای محقق داشته باشد.
ممکن است با کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از اثر همکار یا کپی کردن متن از یک نشریه منتشر نشده، سرقت علمی مستقیم انجام شود. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. ارجاع صحیح و مجوز منابع برای محققین ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
استفاده مجدد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب، خود سرقت ادبی است. در صورت استفاده از این روش، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان خطر رد شدن دستنوشته خود را دارید.
خود سرقت ادبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، مانند ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه منتشر شده است، یا استفاده از داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه خطی دیگر. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای محققان، استناد به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز یک مرحله ضروری است. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را ارائه می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
اصطلاح Paraphrasing Plagiarism به عمل برداشتن کار شخص دیگری اشاره دارد که فقط کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. محققان همچنین باید در هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را در نظر داشته باشند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با استفاده از منابع متعدد و عدم ارجاع صحیح به آنها، سرقت علمی موزاییکی ایجاد می شود. علیرغم ظاهر شدن به عنوان یک اثر جدید، هنوز هم سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
سرقت علمی مقاله و پیامدهای آن
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
اگر دست نوشته ای سرقت ادبی در آن کشف شده باشد، احتمال رد شدن آن بسیار زیاد است. در نتیجه، اعتبار و اعتبار یک محقق می تواند آسیب جدی ببیند. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته می شود ممکن است با مجازات هایی مانند جریمه نقدی یا حبس روبرو شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
علاوه بر ابطال مدرک تحصیلی محقق، سرقت ادبی نیز زمینه ای برای ابطال پروانه آنهاست. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. مدارکی که لغو می شوند ممکن است فرصت های شغلی آینده را کاهش دهند و منجر به از دست دادن شغل شوند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت ادبی به عنوان یک موضوع جهانی از توجه ایران مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. در ایران سرقت ادبی جرمی جدی است که می تواند مجازات شدیدی را در پی داشته باشد.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. بسته به سطح سرقت ادبی، مجازات متفاوت خواهد بود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. در صورتی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، مدرک تحصیلی وی باطل می شود که می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی و آینده آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. دسترسی آنها به منابع و منابع مالی ممکن است محدود باشد و در ادامه کار با مشکل مواجه شوند.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. جریمه با درجه سرقت علمی تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورتی که توسط قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است با جریمه نقدی و حبس مجازات شوند.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از صداقت در تحقیق ایجاد شده است. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. کمیته های اخلاق تحقیق اطمینان حاصل می کنند که تمام تحقیقات در مؤسسات خود از دستورالعمل های اخلاقی پیروی می کنند و از محققان حمایت می کنند.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
یک ابزار مهم تشخیص سرقت ادبی Turnitin است که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده و دانشجویی مقایسه می کند. در نتیجه، گزارش‌های سرقت ادبی تولید می‌شوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کنند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
Plagiarism Checker X یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را شناسایی می کند. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
با استفاده از Grammarly می توانید اشتباهات املایی و دستور زبان و همچنین سرقت ادبی را پیدا کنید. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده شناسایی می کند. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
بازرسی دستی ابزار اولیه ای است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. در طول بررسی، داوران برای تشخیص سرقت ادبی با مقایسه نسخه‌های خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع آموزش می‌بینند. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولا از ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. در بررسی یک دستنوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. استفاده از این روش تضمین می کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
بازبین‌ها همچنین نقل‌قول‌های موجود در دستنوشته را بررسی می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که دقیق هستند و محتوای نقل‌شده با اصل مطابقت دارد. بازبینان ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت بیشتر بررسی کنند تا بفهمند سرقت ادبی رخ داده است یا خیر.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. علاوه بر استنادهای درون متنی، فهرست مرجع نیز در پایان وجود دارد. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
چندین سبک از استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، از جمله APA، MLA، و شیکاگو. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسی‌های سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخه‌های خطی است. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را تشخیص دهند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
با بازنویسی، ایده ها و کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای جلوگیری از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. گاهاً پژوهشگران مجبورند برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاصی مجوز بگیرند.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
ضروری است که مقالات علمی سوابق دقیق منابع را حفظ کنند. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. حفظ سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. برای محققین مهم است که نسخه های خطی را قبل از ارسال برای شناسایی سرقت ادبی بررسی کرده و قبل از انتشار آن تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی به عنوان یک جرم جدی در بین دانشمندان تلقی می شود و می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه های خطی و آسیب به شهرت داشته باشد. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقل‌قول‌های مناسب، استفاده از برنامه‌های سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. تعدادی از ابزارها توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی استفاده می شود، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. تحقیقات علمی زمانی می تواند پیشرفت کند که محققان از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیروی کنند.